|
|
Beatus Martinus dixit Juliano Christi ego sum miles pugnare mihi non licet |
A |
Martini,8 |
|
|
|
Coepit ita terim sacratissimus pontifex viribus corporis repente destitui et nimio febrium ardore fatigari |
A |
Martini,8 |
|
|
|
Commotus autem vir domini his fletibus dixit domine si adhuc populo tuo sum necessarius non recuso laborem fiat voluntas tua |
A |
Martini,8 |
|
|
|
Convocatis autem munum discipulis suis ait illis quam tocius dissolutionem sui corporis imminere |
A |
Martini,8 |
|
|
|
Finita prece vidit antiquum sibi hostem assistere quid hic inquit astas eruenta bestia nihil in me funeste reperies Abrahae me sinus recepit |
A |
Martini,8 |
|
|
|
His dictis beatissimus praesul divinis operibus fatigatus caelo reddidit semper |
A |
Martini,8 |
|
|
|
Hodie electus pontifex Christi Martinus conjunctus est apostolis et prophetis ubi in illo summi regis convivio aeterno potitur tripudio
|
A |
Martini,8 |
|
|
|
In transitu ejus ecclesia roboratur diabolus confunditur sacerdos Christi revelatione glorificatur |
A |
Martini,8 |
|
|
|
Martinus episcopus revelante sibi spiritu sancto obitum suum sacratissimum longe ante prescivit |
A |
Martini,8 |
|
|
|
Quem Michael suscepit cum angelis Maria cum virginum choris paradisus retinet laetum cum sanctis |
A |
Martini,8 |
|
|
|
Supernum regem dominum (...) |
I |
Martini,8 |
|
|
|
Tum vero meror et luctus omnium vox una plangetium cur nos pater deseris aut cui nos desolatos relinquis |
A |
Martini,8 |
|
