a07025

Ibant praecipiti turbine percita fluctus per medios agmina regia sed confusa dehinc unda revolvitur in semet revolans gurgite confluo | Curros tunc et equos telaque naufragia ipsos et proceres set vaga corpora satellitum nigrorum videas nare ascis justitium triste tyrannice | Quae tandem poterit lingua retexere insignis pietas nominis unici cujus subsidio nos quoque vescimur pascentes dapibus pectora misticis | Qui pontum rabidis estibus invium persultare vetas ut refluo in salo securus pateat te duce transeat et mox unda rapax ut voret impios | Quae jejuna heremi saxa loquacibus exundant scatebris et latices novos fundit scisa silex que sitientibus dat potum populis axe sub igneo | Instar fellis aqua tristifico in laco fit ligni venia mel velud Atticum lignum est quo sapiunt aspera dulcius nam prefixa cruci spes omnium viget | Implet castra cibus tunc quoque ninguidus illabens gelida grandine densius his mensas aepulis hac dape construunt quam dat sidereo Christus ab aethere | Nec non imbrifero ventus anhelitu crassa nube leves inveit alites quae collata in unum cum semel agmina fluxerunt reduci non revolant fuga