h04475

Sum et miser delictum proprie eram ejus mecum | Resplendas lacrimas magnis quem gemiti oram | Des adhec acto effundat per tempore fletus | Nec satias erunt valet mentem quem merentis | Nunc coget ora dolor plenis aperit querellis | Sed prius et lacrimis delectare soluto | Polite infantes erat et crimina vitae | His super ascensus cantis meae crimina mando | Et caelum terram quem precor quid fecit dicite haec | Dicite quid feci nam quem ego delubra pio sum | Politi ad quem sacra in Felix altari a Christi | Tangere non timui maculare corpore spe | Nam quem ego sum captis tri vana caligine rerum | Egram et innumeris meum tempus aculeum honoravi delictis | A emiseram prole vitiorum in gurgite vitam | Jam quodcumque mali novit pro creare voluptas | Omnia quem gratiae tuum de merguntur criminati tuum | Confiteor gessis semis et furore dementi | Hic mea contabuit species in corpore fesso | Pallidior vultu pio te quem similli materno | Non mihi prae dulces sedant meae temporas omnes | Non per lacer alla dies nullo ni terram nostrae honore | Nec panis gratus est nec me lavatum dali quem oris | Ipse dies honore osus adest nox per vigili hoster | Non mihi vitae per lacer no vultis placidi maris | Mors sola oblectat miserere mors solam ex aetem | Ante oculos adstat quidquid gessis seret cordos | Et pater in factis times semper conscia facti | Jam precor emmite ad mixtus de pectoris flammas | Jam tandem converte oculos messum quem profundo | Subleva lucentem miserum tua dextera Christe | Nam facile est tibi iterum enim et celeri quem rectus suus | Si tua salvator mihi sit clementiae mitis